Studioroosmarijn

Studioroosmarijn
Diana Roos

maandag 9 mei 2011

Ode aan de chocolade


Kan het zijn dat er chocolade door mijn aderen stroomt?
Het is misschien een beetje rare vraag, maar ik vraag me echt af waar mijn enorme voorliefde voor chocolade vandaan komt. Ondanks dat ik altijd wel een beetje op mijn lijn moet letten, is er bij ons van jongs af aan altijd chocolade in huis geweest. Repen in alle soorten en maten, smarties, Merci, cacaoboontjes en natuurlijk bonbons , maar dan wel van goede kwaliteit. Je kunt het niet bedenken of mijn moeder en ik hadden het wel een keer in huis. Soms ging het zelfs zo ver dat we een periode niet wilden snoepen, maar dan toch een bonbonnetje wilden nemen en de bonbons doormidden sneden om toch maar een mooie kleine smaakbeleving te mogen ervaren. Maf niet? Ergens in een vorig leven zal er wal wat met mij gebeurt zijn, want de cacao kent al een lange geschiedenis. In Europa leerden wij de cacao pas in 1528 kennen, maar oorspronkelijk komt het uit het gebied dat zich uitstrekt van Mexico tot in het Noorden van Zuid-Amerika. Onder de bewoners van Mexico en aangrenzende landen, vooral de Mayavolken en de Azteken, was het gebruik van cacao reeds eeuwenlang bekend voordat Columbus Amerika ontdekte.

De Spaanse ontdekkingsreiziger Fernando Cortez keerde terug van zijn veroveringstochten in Mexico en bracht grote hoeveelheden cacaobonen mee. Fernando Cortez had in zijn berichten aan Keizer Karel V reeds geschreven over de uitgebreide cultuur in Mexico van de cacao of, zoals de Azteken het noemden: Xocoatl. Van de zaden van deze cacaovrucht werd met water een drank bereid die aan het hof van keizer Montezuma, de toenmalige heerser der Azteken, geschonken werd.
De cacaobonen werden geroosterd en daarna met water aangeroerd onder toevoeging van wat peper. Ik kan me nu nauwelijks voorstellen dat zoiets lekker was. De Spanjaarden die in Amerika woonden en die ook suiker reeds kenden, gebruikten dit daarom bij de cacao-bereiding om het product te veraangenamen en begonnen het ook te verwerken tot chocoladekoekjes.
De Spaanse kolonisten hebben de bereiding en gebruik van cacao bijna een eeuw lang geheim weten te houden; op den duur raakte het recept echter bekend. Aan het Spaanse hof gebruikte men de chocolade en door de Spaanse gezanten vond een verdere verspreiding over Europa plaats. In 1615 werd de cacaodrank ingevoerd als drank bij officiƫle audiƫnties aan het Franse hof. Het gebruik van cacao-chocolade was in die dagen een kostbare geschiedenis en pas tegen het einde van de 18e eeuw, begin 19e eeuw daalde de prijs zodanig, dat men over cacao als volksdrank kon spreken. In het midden van de 17e eeuw ontstonden ook in Nederland, naast de herbergen waar bier en wijn werd geschonken, de koffie- en chocoladehuizen. De eerste chocoladefabriek verrees in 1728 in Engeland en omstreeks 1760 volgden Frankrijk en Duitsland, Zwitserland pas in 1819. De Nederlanders hebben als zeevaarders een zeer belangrijke rol in de cacaohandel gehad. Oorspronkelijk was Zeeland het gebied waar veel cacaofabrieken stonden en nog steeds is Amsterdam de belangrijkste wereldhaven voor cacao.
Er zijn dus, in een vorig leven, mogelijkheden genoeg waar mijn liefde voor chocolade kan zijn ontstaan. Maar voor zo’n gedachte ben ik toch wat te nuchter. Eigenlijk denk ik dat ik de smaak van een stukje goede kwaliteit chocolade me gewoon in extase brengt. Dat bitterzoete dat op je tong smelt en waardoor je helemaal gelukkig wordt, al is het maar heel even. Of als je chocolade verwerkt in een gerecht, mmmmmmmmm! Die geur van bijvoorbeeld gebakken chocoladetaartjes, waardoor je hele keuken een soort chocoladefabriekje wordt. En iedereen die binnenkomt de huiselijke sfeer ervaart en graag aan de keukentafel blijft hangen om zo’n warm stukje genot net uit de oven op te snoepen. Het spreekt bij mij heel erg tot mijn verbeelding. Ik eet het graag elke dag en bedenk het liefst nieuwe recepten waarin ik chocolade kan gebruiken. Ik geloof dus toch echt dat er chocolade door mijn lichaam stroomt en dat wil ik graag zo houden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten