Kopje koffie van het huis

Diverse malen heb ik overdag een overheerlijke latte gedronken bij Fleurie in Bloemendaal. Afgelopen zondagavond gingen we er met zijn vieren eten. Misschien gingen we er niet geheel onbevooroordeeld heen, want eigenlijk wilden we ergens anders eten.

Maar toch, de stemming zat er goed in, de kopjes koffie waren me altijd goed bevallen en we hadden best trek. De eerste indruk was goed. Water op tafel en vers gesneden brood werd op ons verzoek direct gebracht. De kaart was veelbelovend: variatie, seizoensproducten en diverse vegetarische gerechten. We konden ons voorstellen dat er ingrediënten werden gebruikt die biologisch waren, al stond het niet expliciet op de kaart

Fleurie scoort goed met een leuk en divers kindermenu, een belangrijk aandachtspunt voor mij (zie mijn bericht van vorige week). Naast frites zou de keuze voor aardappeltjes of rijst ook aanwezig mogen zijn.

We dronken een heerlijke frisse Sauvignon Blanc uit New Zeeland die goed smaakte bij de waddenzee garnaaltjes met avocado, maar zich ook goed staande hield bij de gerookte carpaccio en de tartaar.

Wat ik persoonlijk erg jammer vond was dat de garnering bijna uitwisselbaar was. Een enorme toef groene blaadjes bovenop de timbaaltjes waardoor je de tartaar in zijn geheel niet zag en hetzelfde sausje bij de garnalen en de tartaar? in cirkels op het bord. En dan hebben we het nog niet eens over de smaak gehad. Ik noem dat ‘geen lak of smak aan’. Dat betekent dat er weinig smaak aan het gerecht zit en de smaakbeleving is toch de voornaamste reden om uit eten te gaan. In ieder geval voor mij wel.

Als hoofdgerecht hadden we zeebaars, hertenbiefstuk en ravioli. De zeebaars was ‘an sich’ goed bereid, maar de smaak erg vlak. Saai. Jammer. De hertenbiefstuk was goed gebakken, maar de garnituren niet lekker. De stoofpeertjes waren te hard en de aardappelgratin te rauw.

Het vegetarische gerecht, waar ik nog over getwijfeld had of ik het ook niet zou nemen, was het minst smakelijke gerecht: De ravioli gevuld met bietjes en geitenkaas. Wat kan daar nu mis aan gaan? Nou alles. De pasta was flauw, de vulling van bietjes smakeloos en de geitenkaas was er misschien doorheen gevlogen, maar de smaak was bijna niet terug te vinden. En ook hier weer die enorme berg groene blaadjes bovenop het gerecht. Teleurstellend.

Na enig overleg onderling, vonden we wel dat we aan de bediening moesten laten weten dat we het eten niet zo lekker vonden. Bij onze tweede poging om dat te melden, hadden we het idee dat onze klacht aankwam en dat we serieus werden genomen. Helemaal toen ons een kopje koffie van het huis werd aangeboden. In het kader van kleine moeite groot plezier.

We hadden als dessert de citroentaart en een creme brulée gekozen en kregen daar de door Fleurie aangeboden koffie bij geserveerd. We moesten een beetje lachen om het formaat van de creme brulée. Mijn holle kies had nog ruimte over na het eten ervan, maar de smaak was goed en ook de smaak van de citroentaart was prima, al was de vulling erg vloeibaar. Eigenlijk waren we op dat moment wel senang met de situatie.

Tot we de rekening kregen. Onbegrijpelijk vonden we het dat er van de vier koffie die door het huis waren aangeboden, toch nog twee op de rekening waren beland. Foutje bedankt!
We hadden niet eens zin meer om er weer wat van te zeggen.

Ik denk dat ik mijn vriendin van de Hoge Hotelschool uit Den Haag maar eens langs moet sturen voor een lesje in hospitality. Als bij Fleurie het een en ander aan klanttevredenheid verbeterd, is kom ik graag weer terug voor mijn latte.

Ik heb dit artikel geschreven voor  www.fabulousfoodfan.nl

Geen kindermenu meer op de kaart

 Zojuist heb ik een reportage over Rene Redzepi op de televisie gezien. Werkelijk geweldig hoe deze chef denkt over koken uit de natuur. Hoe hij de elementen van de natuur laat terug komen in zijn gerechten en hoe hij verantwoord omgaat met producten uit het seizoen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zelfs franse chefs, die van huis uit toch traditioneler koken, fan zijn van deze progressieve deense chef. Voor de tweede keer achter elkaar is zijn restaurant NOMA, uitgeroepen tot het beste restaurant van de wereld.

Ik heb het nog niet zelf mogen ervaren om in zijn restaurant te eten, maar het staat wel hoog op mijn verlanglijstje. Voorlopig zal het nog wel even bij dromen blijven, want de wachtlijsten om er een tafeltje te bemachtigen zullen wel lang zijn. Maar wat gebeurt er om de hoek? Ik kijk met argusogen wat er aan nieuwe restaurants in mijn leefomgeving geopend wordt. Niets leukers dan iedere keer bij een ander restaurant te eten. We hebben helaas nog geen Rene Redzepi in Haarlem, want ik ga het liefst naar restaurants die met biologische ingrediënten werken en volgens de seizoenen koken, maar daarvan is het aanbod in Haarlem nog beperkt. Ik hoop dat er restaurateurs in dat gat springen. Zo zag ik al weken dat op de plek waar korte tijd een italiaans restaurant gehuisvest was, nu een aankondiging van een nieuw restaurant staan. Ik was heel nieuwsgierig wat er zou komen. Regelmatig fietste ik er even langs om te zien of er vorderingen aan de verbouwing waren of dat de deuren zich inmiddels geopend hadden.

En ja hoor opeens was het zover, een nieuw eet etablissement heeft haar deuren geopend. Voorzichtig keek ik naar binnen en op het raam, om een eerste indruk van de inrichting te krijgen en om een eerste blik op de kaart te kunnen werpen.  Nou een kaart stond wel in de etalage, namelijk de kaart met het kindermenu. In een klap was al mijn hoop op een puur en eerlijk restaurant verdwenen.

Net nu we op initiatief van Slowfood Texel, heel Nederland kindermenu vrij willen krijgen, opent zich om de hoek van mijn huis een eetcafe met het ongezondste kindermenu dat je je kunt indenken. Iedereen heeft zijn mond vol van gezond eten, dan neem je je gasten toch niet serieus als je voor hun kinderen alleen gefrituurde happen op de kaart hebt staan. Ik vind het niet meer van deze tijd en ik zal hier dan ook niet snel gaan eten. 

Volgend jaar gaan we als Slowfood Haarlem los met de campagne Nederland kindermenu vrij vanuit de gedachte dat elk mens recht heeft op puur, eerlijk en lekker eten. Ik wil dan als eerste dit nieuwe restaurant benaderen met ons pleidooi voor gezond eten voor onze kinderen op de kaart. Eens horen hoe ze daar in staan, en of we een verandering kunnen bewerkstelligen. Tja en anders moeten we toch Rene maar naar Nederland halen om onze campagne te ondersteunen, mag hij gelijk een keertje voor me koken.