Studioroosmarijn

Studioroosmarijn
Diana Roos

zondag 23 december 2012

Kerstkransjes voor in de boom


donderdag 13 december 2012

Kerst


Ieder jaar is het weer zo'n ding. Wat doen we met kerst, wie vragen we, wat eten we. Ook bij ons ging dat jaren zo. Onze familie is nogal klein, dus dan is het helemaal lastig om die dagen vol te krijgen. Ik ben dan ook altijd jaloers op grote families die met elkaar ruzien over de wie, wat, waar vragen. Hadden wij dat maar! Ik ken het niet anders dan super saaie dagen. Vroeger was ik alleen met mijn moeder, als puber vond ik het een hel. "Gezellig" met je moeder alleen kerst vieren. Ik dacht wat er ook gebeurd, ik zorg dat mijn toekomstige man een grote familie heeft. Dat leek goed te gaan met drie broers. Niets van dat al. Geen gemeenschappelijke kerst. Inmiddels weet ik niet beter en maken we de gezelligheid met vrienden en uitgebreid koken. Ik heb dan al lang geen hekel meer aan kerst. Ik houd van de sfeer en warmte binnen, de mooie streekproducten om mee te koken en de kou buiten. Het Haarlems dagblad vroeg mij wat ik eet met kerst. Ik moet daar nog over nadenken, daarom hieronder een menu dat ik mijn gasten tijdens de privatedinners deze maand voorschotel. Wellicht biedt het u inspiratie voor uw kerstdiner. Eet smakelijk.


De receptuur is voor ongeveer 8 personen:
Een Slowfoodmenu valt of staat met puur en eerlijke ingredienten. De bereidingswijze kan kort of lang zijn dat maakt het geen Slowfoodmenu.
Gevogeltemousse met gekarameliseerde kweeperen
60 g boter
400 g kippelevers
75 g gerookt spek, grof gesneden
1½  ui, grof gesneden
2 laurierblaadjes
1 mespuntje gemalen tijm
4 el cognac
4 el madeira
6 el rode port
90 g fijne roompate
1 ei
125 g creme fraîche
2  blaadje gelatine

Week het gelatine blaadje in koud water. Laat de boter in een koekenpan lichtbruin worden. Bak hierin de kippelevers, het spek, de ui, de laurierblaadjes en de tijm. Blus het geheel af met de cognac, als de levers mooi bruin gebakken zijn. Verwarm port en madeira en voeg dit bij de levers. Laat het geheel inkoken op een zacht vuur. Voeg tijdens het inkoken de eendepate toe. Laat het mengsel opnieuw inkoken tot een licht stroperige massa. Los het gelatineblaadje hierin op.
Pureer het geheel in een keukenmachine of met de staafmixer. Voeg tijdens het pureren het ei toe. Wrijf dan de mousse door een zeef. Laat de mousse afkoelen op ijswater. Spatel de creme fraîche erdoor en laat de mousse 1 uur in de koelkast opstijven.
Haal met een warme lepel 8 mooi quenelles uit de mousse en leg deze. Serveer met boeren brood en kweeperen.

Gecarameliseerde kweeperen:

Snijd ongeschilde kweeperen (1/2 per persoon) doormidden en leg ze in een
beboterde ovenschaal met de snijkanten naar beneden.
Steek in elke helft 2 kruidnagels.
Maak een siroop door 2 dl water met 3 eetlepels suiker, 1 dl rode port, een stuk sinaasappelschil en 1 kaneelstokje aan
de kook te brengen, kook even door tot de suiker is opgelost en giet het over de
kweeperen.
Stoof de kweeperen in de voorverwarmde oven (160°C) in ± 1 uur
gaar.
Begiet ze af en toe met het stoofvocht.




Topinamboersoep

2 uien, fijngesneden
Roomboter
het wit van 4 stengels prei, in ringen
3 liter kippenbouillon
12 aardperen, geschild en in blokjes
2 peterseliewortels, geschild en in stukjes
3 laurierblaadjes
truffelolie
evt. 8 coquilles

Fruit de ui op een laag vuur glazig in de boter. Voeg de prei toe en roer goed. Laat 10 minuten zachtjes 'zweten'. Overgiet met de bouillon en breng aan de kook. Voeg dan de aardperen, de peterseliewortel en de laurierblaadjes toe. Laat 30 minuten pruttelen. Verwijder de laurierblaadjes en mix glad tot een mooi gebonden, zijde-achtige witte crème. De coquilles grill je 1 minute aan iedere kant. Dep ze droog op keukenpapier en snijd ze in dunne plakjes. Serveer in voorverwarmde borden. Garneer elk bord met enkele plakjes coquille en een paar druppels truffelolie.

TIP: vervang de peterseliewortel eventueel door pastinaak.


Hertenbiefstuk met sinaasappelportsaus en knolselderijpuree
8 hertenbiefstukjes
1  pot wildfond
2 jeneverbessen
1 laurierblaadje
1 kruidnagel
1 plakje kruidkoek
1 sinaasappel, uitgeperst
  dl rode port
2 dl slagroom
Blokjes koude boter (ongeveer 50 gr)

Voor de puree:
10 stevige kleibinten aardappelen
500 gram knolselderij in blokjes zonder schil
3 eetlepel roomboter
Peper en zout naar smaak
Volle melk om de knolselderij in gaar te koken

*Kook de aardappels gaar en pureer deze. Kook in een andere pan gelijk tijdig de knolselderij gaar in net zoveel volle melk dat de blokjes knolselderij net onder staan, giet de knolselderij af als ze gaar is en pureer de knolselderij tot een gladde massa.
*Voeg dit aan de aardappelpuree met de eetlepel boter toe en roer met een garde het geheel tot een luchtige massa. Op smaak brengen met peper en zout naar wens (dek af met folie of deksel en bewaar op een warme plaats tot serveren).

*Bak de hertenbiefstuk goed aan zonder peper en zout in half olie en half boter (zodat het vlees aan de binnenkant mooi rood blijft). Bak kort om en om. Bewaar het vlees op een warme plaats en breng op smaak met peper en zout.

*In de pan waarin je het vlees gebakken hebt doe je de port, wildfond en sinaasappelsap toevoegen samen met kruidkoek, kruidnagel, laurierblad en de jeneverbessen.
*Laat het geheel aan de kook komen en reduceer dit tot 1/3. en haal laurier blad, jeneverbessen en kruidnagel er uit. Kijk en proef de saus en bepaal op dit moment of je wat slagroom wilt toevoegen, dit bindt de saus, maar reduceert ook de smaak.
*Roer met een garde net voor het serveren de ijskoude klontjes boter er beetje bij beetje doorheen zodat er een gladde lichtgebonden saus ontstaat.
*De saus mag nu niet meer koken, anders gaat deze schiften.
Op een groot warm bord met een eetlepel een laagje aardappel knolselderij in het midden maken.
*Trancheer het vlees, dat na het bakken evt. gezouten en gepeperd is, en schik deze op de aardappel knolselderij puree. Schep een paar lepels van de saus om het vlees heen.
Eventueel serveren met bietjes, appel en/of kweeperencompote.



Kerstcreme met rode wijn

1 dl oranjebitter
2 dl rode wijn
1 el bruine suiker
2 kruidnagels
Nootmuskaat
¼ tl kardamom
1 kaneelstokje
6 eidooiers
100 g suiker
1 dl creme fraîche
½ dl slagroom

*Verwarm de rode wijn, oranjebitter, bruine suiker, kruidnagels, nootmuskaat, kardamom en kaneel in een sauspan en kook het geheel tot er nog 2 dl over is. Giet alles door een fijne zeef. Klop de eidooiers en suiker au bain marie tot een dik glad mengsel.
*Voeg het afgekoelde wijnmengsel toe en verwarm onder voortdurend roeren tot het een mooie luchtige creme is geworden. Laat het afkoelen op een bak ijswater.
*Klop de slagroom lobbig en meng met de creme fraîche. Spatel dit mengsel voorzichtig door de gekoelde creme. Verdeel de creme over de vormpjes en dek af met plastic folie. *Zet de vormpjes minstens een uur in de diepvries voor ze te serveren.

Saus:
2 el bruine suiker
3 dl rode wijn
1 el creme de cassis
2 kruidnagels
Nootmuskaat
1 kaneelstokje
½ tl kardamom
24 gedroogde pruimen
24 druiven
Poedersuiker

*Verwarm de suiker, rode wijn, likeur en kruiden in een steelpannetje. Voeg na 5 minuten de pruimen toe en laat ze ongeveer 15 minuten meekoken. Giet de saus door een zeef en houd de pruimen apart. Evt. de saus binden met beetje maïzena.
*Serveer de saus bij de kerstcreme. Garneer met pruimen en druiven in een “winterjas” door ze gedeeltelijk door de poedersuiker te rollen. Lekker met een bolletje zelfgemaakt vanille-ijs.

Mille-feuilles koekjes

40 gr haver zemelen
40 gr snelkook havermout
15 g bloem
100 g suiker
¼ tl vanillesuiker
½ tl bakpoeder
60 g boter
3 el siroop
¼ dl slankroom

*Verwarm de oven op 200 graden.
*Meng alle droge ingrediënten. Voeg de gesmolten boter, siroop en room toe. Dek de bakplaat af met bakpapier. Leg ½ tl bolletjes van het deeg op het bakpapier. Laat genoeg ruimte over omdat het deeg verdrievoudigd tijdens het bakken. Bak de koekjes 10 min. in een oven van 200 graden tot ze goud bruin zijn.
*Laat ze afkoelen.

donderdag 2 augustus 2012

Zomerkoninkjes


Zomerkoninkjes

Het is zomer in Nederland en dan zijn ze er weer. . . .
En dan heb ik het niet over de pineberry en de frambei. Wat allemaal gekke door ontwikkelde onnodige variaties op de enige, echte, heerlijke, zomerse, zoete, hollandse aardbei.
In de zomermaanden, waarop er veel zon is en dus veel fruit. Blijft de aardbei mijn favoriet. Het is zo’n dankbare vrucht. Op zichzelf staand al een sappige en zoete vrucht, die eigenlijk niets nodig heeft. Ook laat ze zich goed combineren in allerlei gerechten en met zo diverse smaken. Ik zou er een kookboek aan kunnen wijden;

“De ode aan de aardbei.”

Bij ons thuis staat deze rode lekkernij in de zomer op elk moment van de dag op het menu. De aardbeien zijn niet aan te slepen. ’s Morgens als smoothy (gemengd met banaan, sinaasappelsap en watermeloen), als tien-uurtje gemengd met granola, honing en biologische yoghurt, als lunch (door een salade met rucola, uitgebakken spekjes, geroosterde pijnboompitten en een dressing van balsamico) als bonbonnetje bij de thee (gedoopt in chocolade), als borrelhapje (in combinatie met geroosterde haloumi), tijdens het diner (als rode vruchtencompote) als dessert (aardbeiensorbet, op de pavlova met citroenroom) bij de koffie (aardbeientaartje van bladerdeeg en gele room) en nu dan als alcoholvrije cocktail.

woensdag 14 maart 2012

Vleesvervangers ja of nee?

Vandaag was ik onverwacht bij mijn vegetarische schoonouders in Zwolle. Het was deze keer de bedoeling om alleen onze zoon voor een logeerpartijtje te brengen, maar uiteindelijk bleven we er ook eten en dat is totaal geen straf. Ik eet altijd graag bij ze, niet in de laatste plaats omdat groenten al jaren op nummer een staan. Heel gevarieerd en altijd smakelijk, welke keuken er ook aan bod komt.

Vandaag staat er een heerlijke stoofschotel op tafel. Daarnaast een groentegerecht met boterboontjes en “kipspiesjes” van de vegetarische slager. Eigenlijk de eerste keer dat ik bij hen een vleesvervanger op tafel aantref. Sowieso, wist ik niet dat de vegetarische slager al tot in Zwolle was doorgedrongen. Nou dat is het zeker het geval, want er is een heel mooie biologische supermarkt Goodie Foods.
Terug naar de vegetarische slager. We hebben uitgebreid gediscussieerd over de naam “de vegetarische slager”. Ik heb zelf een enorm hekel aan het woord vegetarisch. En vegetarische slager spreekt me al helemaal niet aan. Terwijl de producten heel smakelijk zijn (de kipspiesjes waren heerlijk). Het woord slager heeft ook zo zijn beperkingen, en voor een vegetarier in hart en nieren wellicht een onsmakelijke bijsmaak. Of denk ik nu te narrow minded? Ik heb me er tot nu toe niet in verdiept, omdat ik zelf niet zo van de vleesvervangende producten ben, maar wat is de reden om nu juist deze naam te kiezen. Woordgrapje, serieuze bedoelingen, onderscheid, inspelen op een behoefte?
Maar nu dit, ze verkopen namelijk ook tonijnsteaks van in dit geval een visvervanger. Dat is toch best raar voor een vegetarische slager. Leuk om er meer over te weten te komen. Ik ga me er echt verder in verdiepen. Misschien is een van onze lezers wel een enorme fan en kan ons er alles over uit de doeken doen. Ik heb vandaag heerlijk gegeten en voor de afwisseling is een vleesvervanger best leuk, maar groenten in de hoofdrol hebben vooralsnog mijn voorkeur. Maar wie weet wat je van me hoort, als ik er meer mee heb geëxperimenteerd.
Hieronder een receptje van schoonmamma Els (de hoeveelheden zijn haar inschatting, hiermee kun je varieren):
3 uien, in ringen gebakken
400 g Champignons, in plakjes gebakken
150 g brie, in plakken gesneden
2 el sambal
4 tomaten, ontveld
5 aardappels gekookt
100 g geraspte kaas
De gebakken uiringen leg je op de bodem van een ovenschaal. Daarop doe je gebakken champignons, dan plakjes brie, daar smeer je wat sambal manis op. Daarop plakjes ontvelde tomaten en daarop plakjes gekookte aardappels. Afdekken met geraspte kaas en dan 20 minuten in de oven op 160 graden.
Eventueel serveren met een groene salade

dinsdag 14 februari 2012

Brood daar zit wat in


Ik kan me nog goed herinneren dat ik 17 was en elke dag met de trein reisde. Op een gegeven moment zit je dan toevalligerwijze vaak tegenover de zelfde persoon. In mijn geval was dat een 20-jarige student die tijdens de treinreis van Castricum naar Amsterdam een heel brood zat weg te kanen. Ik kon me daar niets bij voorstellen. Ik at twee broodjes op de hele dag. Inmiddels weet ik beter. Niet alleen dat jongens in die leeftijd veel eten, maar vooral dat het uitmaakt wat ze eten. Op mijn patisserie opleiding zit ook zo’n jongen in de groei, die pakt het beter aan. Iedere week kijken we allemaal stik jaloers naar zijn meegebrachte oergezonde, whatever it may be, compacte met allerlei pitten beklede voedzame broodje. Waar hij na twee plakken helemaal vol van zit. Dat zijn pas boterhammen. Helaas is dat niet overal te koop. Dus je moet of . . echt op zoek naar een ambachtelijke bakker, een natuurwinkel of . . je moet het zelf bakken.
Vorige week was er een inspirerende bijeenkomst van Slow Food Haarlem voor alle leden bij Molen de Zandhaas in Santpoort georganiseerd. De discussie ging over wat nou echt volkoren brood is en hoe je dat zo puur mogelijk kunt verwerken. Want elke winkel verkoopt volkoren brood, maar is dat dan ook ECHT volkoren brood. Daar bestaan best twijfels over, maar hoe weet je dat nu als consument?

De ontvangst bij Slow Food lid Molen de Zandhaas was met heerlijke huisgemaakte speculaas cake. Wat wil je nog meer, ‘work in progress’. Als je zoiets smakelijks proeft, dan word je gelijk getriggered en wil je weten; ‘wat zit hier in en waar komt dit meel vandaan’. En ondanks de koude, heldere winteravond, beklommen we vol enthousiasme alle trappen voor de rondleiding door de molen (er leek geen einde aan die steile trappen te komen) en elke stap bracht ons dichter bij het geheim van een puur, eerlijk en lekker product.
Alle achtergrond-informatie werd toegelicht van de selectie van de granen tot het maalproces.
Het is jammer dat het beroep molenaar een uitstervend vak is, want deze molenaar was een man naar mijn hart. Met zoveel passie vertelde hij over de stand van de wieken, hoe je de maalstenen uithakt als ze versleten zijn, de verschillende graansoorten, hoe de granen naar boven worden gebracht en uiteindelijk na het hele proces in de meelzakken terecht komt. En hoe de molen zo schoon gehouden wordt. Maar ook over de smaak van brood, wat er wel en niet in hoort te zitten, dat we allemaal gewend zijn geraakt aan zacht, vers brood. Maar dat de echte smaak en voedingswaarden zich toch niet verloochenen.
Ik word er heel blij van dat zo’n bedrijf als Molen de Zandhaas lid is van Slow Food, want de wijze waarop zij produceren onderschrijft zo goed het gedachtegoed van de Slow Food organisatie, dat ik hoop dat alle producenten die puur en duurzaam produceren zich binnen Slow Food verenigen. Het begint volgens mij met kennis uitwisselen, zodat we (de consument) bewuster kunnen kiezen. Dan volgt de verandering in koopgedrag en gaat er zeker iets gebeuren binnen Nederland. Je ziet dat bij zo’n bijeenkomst al gebeuren onder de aanwezigen. Iedereen was zo ontzettend enthousiast en ging heel blij met een zakje meel en een recept naar huis. ‘An die arbeit’.
Ik heb er heel veel van opgestoken en ben zeker geïnspireerd om mijn broodjes zelf te bakken. Alhoewel . . . sinds vorige week is er een nieuwe bakkerij, Kuin, in Haarlem gekomen die dat eigenlijk overbodig maakt. Hier wordt uitsluitend met het meel van de Zandhaas op een ambachtelijke manier brood gebakken. Nu moeten ze nog even lid worden van Slow Food Haarlem.

Dus als ik mijn medepassagier uit de trein van toen weer tegen zou komen, zou ik hem aanraden ambachtelijk, voedzaam, volkoren brood te kopen en niet van die flut boterhammen te eten. Dat scheelt moeders ook nog flink in de portemonnaie.
geschreven voor www.fabulousfoodfan.nl

woensdag 18 januari 2012

Vrije wil


Vanavond was ik bij een filosofiebijeenkomst met als onderwerp “vrije wil”. Er werd heel veel over het onderwerp vanuit verschillende invalshoeken gezegd, maar ook heel veel niet. Het is echt een onderwerp dat niet klaar is als de discussie stopt. Onderweg naar huis zat ik te denken wat dit onderwerp betekent voor ons voedsel. Ondanks dat ik best veel weet over wat gezond voor je is en wat niet, blijft het me verrassen hoe onwetend we als consument zijn. En hoe weinig er bekend is over wat producenten in voedsel stoppen. Ik kijk altijd met ontzag naar het programma “de keuringdienst van waren” waar ze zonder waardeoordeel in elke uitzending de vinger op de zere plek weten te leggen. Of het nu gaat om automatenkoffie, gevulde olijven, zeezout, dieet margarines etc. Mijn honger naar kennis wordt door zo’n programma alleen nog maar vergroot. Als je niet weet wat je eet, heb je geen keuze voor de alternatieven.
Eerder vandaag had ik nog een gesprek met een fotograaf over gezond eten en hoe moeilijk het is er naar te leven, alle verleidingen, je eigen luiheid of nalatigheid en niet in de laatste plaats veel onbekendheid. Natuurlijk zijn er heel veel goede initiatieven en zijn er ook veel bewuste consumenten die denken, als ik dan niet weet wat ik in de winkel koop dan maak ik het maar zelf. Toch lukt dat niet iedereen. Je hebt geen groene vingers, geen vader met een moestuin, wilt niet zelf broodbakken of een heel rund in de vriezer leggen. Wat kunnen we als consumenten voor elkaar betekenen om bewuster keuzes te maken en dan heb ik het niet over marketingtrucs van marketingmachines die ergens een labeltje “puur” of “eerlijk” op plakken en denken dat de onnozele consument het dan maar weer pikt.
Nee ik bedoel wat kunnen we werkelijk voor elkaar betekenen om bewuster keuzes te maken. Waar vind je informatie over wat er daadwerkelijk in producten zit en waar kun je terecht om informatie te delen of op te zoeken.
Hoe zit het met onze “vrije wil” of laten we anno 2012 nog steeds te veel met ons sollen?
Ik zou het een mooi initiatief zo aan het begin van het nieuwe jaar vinden als wij als bewuste Fabulous Food Fan pro-actief de virtuele ruimte nog beter benutten om informatie over mooie eerlijke producten, detailhandel en producenten te delen om van elkaar te leren en uiteindelijk een heel klein ietsie pietsie bij te kunnen dragen aan het verbeteren van de keuzes in de voedselketen, zodat je uit vrije wil wel of niet voor een bepaalde producent kiest.

maandag 16 januari 2012

Nieuwjaarsborrels



In mijn vorige leven had ik het in december altijd heel druk. Niet met werken, nee! met eindejaarsborrels,  eindejaarsfeestjes, eindejaarslunches, eindejaarsvrijmibo’s etc. Aan het begin van het nieuwe jaar had ik het ook weer heel druk, maar nu met weer andere samenscholingen met veel bubbels. Nu natuurlijk gericht op het nieuwe jaar.

Heel fijn, al die verplichtingen, aan werken kom je niet meer toe. Hapje, drankje, gezellig oppervlakkig gebabbel en op de koop toe voel je je ongemakkelijk met je glas champagne op je nuchtere maag. Iedereen verwacht dat je met je glaasje champagne proost. Elke reden is goed. Samenwerking, gezondheid, het nieuwe jaar, betere tijden. . .  Maar omdat je nog moet werken, met klanten bent, een beetje zinnig uit je woorden wilt komen, geen rode wangen wilt hebben,  heb ik persoonlijk tijdens dit soort gelegenheden helemaal geen zin in alcohol om 11 uur ’s ochtends. Het alternatief, een laf sapje spreekt mij ook niet aan.

Wat moet je dan? Gelukkig heb ik dat leven van zakelijke verplichtingen helemaal vaarwel gezegd en heb ik helemaal geen zakelijke borrels meer. Blij toe..
Als ik een feestje wil, dan organiseer ik dat wel met vrienden. Kun je dicht bij jezelf blijven. En, er was genoeg gelegenheid om lekker te feesten.

Maar ja ook zonder mij worden er natuurlijk nog heel veel zakelijke borrels georganiseerd en zullen er zeker werknemers zijn met hetzelfde dilemma dat ik altijd had.. Eigenlijk vind ik daarom dat elke werkgever verplicht is een alcoholvrije bubbel in de koeling klaar te hebben staan voor werknemers met de tegenwoordigheid van geest een beetje serieus met zijn verantwoordelijkheden om te gaan. Voor iedereen die dit herkent, ben ik heel blij dat er tegenwoordig goede kwalitatieve alcoholvrije bubbels in de handel zijn. Die ook nog super lekker in een cocktail zijn.
Daarom wil ik met alle lezers proosten op het verantwoordelijkheidsgevoel van alle werkgevers in Nederland, Proost.

Granaatappel Royale

1 deel granaatappelmelasse
5 delen alcoholvrije champagne
enkele granaatappelpitjes

Je schenkt de granaatappelmelasse in een champagneglas en schenkt heel voorzichtig de champagne er bij. Als garnering kun je enkele granaatappel pitjes in het glas doen.

donderdag 12 januari 2012

Truffels; een uit de hand gelopen hobby


Afgelopen zaterdag vierde een lieve vriendin van mij haar verjaardag met een groep vriendinnen. Stuk voor stuk bijzondere vrouwen met een verhaal. Om het extra intiem te maken had onze vriendin al haar vriendinnen gevraagd vanuit hun sterkte een bijdrage te leveren aan het slagen van het feest. Ik mocht de catering doen, iemand anders had een fantastische werklokatie waar we voor de gelegenheid gebruik van mochten maken, een fotografe maakte mooie beelden.
Er heerste een fijne open sfeer, waarin bleek dat de middag veel te kort was. Maar waarom vertel ik dit?
Aan het einde van de middag toen we allemaal voldaan op de bank zaten volgde nog een aangename verrassing in de vorm van heel bijzondere truffels. Deze truffels zijn zo lekker dat ik jullie het verhaal erachter niet wil onthouden. Ik denk dat jij als fabulous food fan hier wel gecharmeerd van bent. En misschien wel zin krijgt om ze te proeven.
Lioba noemt de truffels haar ‘uit de hand gelopen hobby’. Ze komt uit de kunst en werkt met Feng Shui. De manier waarop ze een muurschildering maakt of met de ‘ingredienten’ van een ruimte werkt, zo kookt ze ook. Ze gebruikt eigenlijk zelden of nooit recepten en experimenteert er flink op los.
In de loop van de afgelopen 2-3 jaar zijn de truffels ontstaan en verder ontwikkeld. Wat eerst gekke uitprobeersels in de keuken waren, begon telkens meer zijn eigen leven te leiden en nu staan ze zelfs in tijdschriften zonder dat ze er zelf achteraan is gegaan. Degene die de Underground Boeren Markt in Amsterdam wel eens bezoekt is ze zeker tegen gekomen.
De truffels zijn geinspireerd op de dadel-noten-cocos balletjes die men uit de raw food kent. Deze komen oorspronkelijk uit India waar het een toetje is op bruiloften. Er zitten dan nog pistachenoten in. In de tijd dat Lioba besloot om geen of minder suiker te eten herinnerde ze zich vaag de smaak, wat haar inspireerde een daadwerkelijk gezond snoepje te maken.
Ze is haar keuken ingedoken en is begonnen om met verschillende ingredienten te experimenteren waarvan het een en ander niet raw is, zoals alcohol, ghee (geklaarde Indiaase boter) of ook suikervrije jam. 
Als rond 85- 95% van een heerlijk snoepje uit voedzame, gezonde ingredienten bestaat dan heeft Lioba er geen moeite dat een kleine hoeveelheid ingredienten niet 100% voldoen aan ‘raw’ of ‘gezond’. Het gaat er met name om, lekkere dingen te creeren die ook nog een geneeskrachtig effect kunnen hebben op je lichaam, zoals haar truffels met spirulina en chlorella algen.
De truffels bestaat grotendeels uit dadels, amandelen, hennepzaadjes, gojibessen, ed. Dit vormt een goede basis om mee te experimenteren. Daarbij bedenkt ze dan van alles: zoete, zachte smaakcombinaties maar ook pittig of heet. 
Meestal hebben haar truffels verschillende smaaklagen waarbij ze (net als parfums) met een hoofd-, hart- en voetnoot werk. Van tegenstellngen zoals zoet met kruidig (bijvoorbeeld framboos met roosmarijn of citroen met thijm) of ingredienten die je normaliter niet in een truffel zou verwachten zoals zelfgemaakte geitenkaas of algen en knoflook, is Lioba niet schuw. 
Elk ingredient heeft een bepaalde werking op je lichaam (dat is natuurlijk bij elk voedingsmiddel zo) en ze probeert zoveel mogelijk geneeskrachtige of voedende stoffen te verwerken die bekend staan om hun werking, zoals gojibessen (geneesmiddel uit de TCM), raw chocolate nibs (antioxidanten) of hennepzaadjes (omgea 3 vetzuren) 
Alcohol is belangrijk voor de smaak van de truffels. Het heeft een alchemistische werking in zoverre dat het smaaklagen bij elkaar brengt en afrondt. Het geeft een bepaalde sensatie op je verhemelte waarbij de smaak van de andere ingredienten geintensiveerd wordt. Vanuit de 5 Elementen theorie zou je ook kunnen zeggen dat alcohol het Vuur-Element toevoegt. 
Ghee staat in het Ayurveda bekend om verschillende geneeskrachtige werkingen zoals een zuiverend effect op de ogen, het bevochtigen van je darmen, ed. Ghee geeft de truffels een lekkere nootenachtige smaak en intensiveert de smaaksensatie. Een eetlepel Ghee op rond de 25 truffels is toch een aanvaardbare hoeveelheid vet, als je het vergelijkt met chocola of ander snoep.
foto rechts: ‘Potion Nr 2′ met sinaasappel-gember-cocos en vodka
Inmiddels zijn er 10 verschillende smaken ontwikkeld, waaronder de Aphrodisiac No1 met koffieextract, chili en raw chocolate nibs of de Arthrospica Maxima met chlorella, spirulina, Grappa en knoflook. 

Ik houd wel van dit soort uit de hand gelopen hobbies, ik denk dat we van deze dame nog veel gaan horen.
Er wordt gewerkt aan een website. 

woensdag 11 januari 2012

uit de hand gelopen hobby


Afgelopen zaterdag vierde een lieve vriendin van mij haar verjaardag met een groep vriendinnen. Stuk voor stuk bijzondere vrouwen met een verhaal. Om het extra intiem te maken had onze vriendin al haar vriendinnen gevraagd vanuit hun sterkte een bijdrage te leveren aan het slagen van het feest. Ik mocht de catering doen, iemand anders had een fantastische werklokatie waar we voor de gelegenheid gebruik van mochten maken, een fotografe maakte mooie beelden. Er heerste een fijne open sfeer, waarin bleek dat de middag veel te kort was. Maar waarom vertel ik dit?

Aan het einde van de middag toen we allemaal voldaan op de bank zaten volgde nog een aangename verrassing in de vorm van heel bijzondere truffels. Deze truffels zijn zo lekker dat ik jullie het verhaal erachter niet wil onthouden. Ik denk dat jij als fabulous food fan hier wel gecharmeerd van bent. En misschien wel zin krijgt om ze te proeven.

Lioba noemt de truffels haar 'uit de hand gelopen hobby'. Ze komt uit de kunst en werkt met Feng Shui. De manier waarop ze een muurschildering maakt of met de 'ingredienten' van een ruimte werkt, zo kookt ze ook. Ze gebruikt eigenlijk zelden of nooit recepten en experimenteert er flink op los.

In de loop van de afgelopen 2-3 jaar zijn de truffels ontstaan en verder ontwikkeld. Wat eerst gekke uitprobeersels in de keuken waren, begon telkens meer zijn eigen leven te leiden en nu staan ze zelfs in tijdschriften zonder dat ze er zelf achteraan is gegaan. Degene die de Underground Boeren Markt in Amsterdam wel eens bezoekt is ze zeker tegen gekomen.

De truffels zijn geinspireerd op de dadel-noten-cocos balletjes die men uit de raw food kent. Deze komen oorspronkelijk uit India waar het een toetje is op bruiloften. Er zitten dan nog pistachenoten in. In de tijd dat Lioba besloot om geen of minder suiker te eten herinnerde ze zich vaag de smaak, wat haar inspireerde een daadwerkelijk gezond snoepje te maken.
Ze is haar keuken ingedoken en is begonnen om met verschillende ingredienten te experimenteren waarvan het een en ander niet raw is, zoals alcohol, ghee (geklaarde Indiaase boter) of ook suikervrije jam. 
Als rond 85- 95% van een heerlijk snoepje uit voedzame, gezonde ingredienten bestaat dan heeft Lioba er geen moeite dat een kleine hoeveelheid ingredienten niet 100% voldoen aan 'raw' of 'gezond'. Het gaat er met name om, lekkere dingen te creeren die ook nog een geneeskrachtig effect kunnen hebben op je lichaam, zoals haar truffels met spirulina en chlorella algen.

De truffels bestaat grotendeels uit dadels, amandelen, hennepzaadjes, gojibessen, ed. Dit vormt een goede basis om mee te experimenteren. Daarbij bedenkt ze dan van alles: zoete, zachte smaakcombinaties maar ook pittig of heet. 
Meestal hebben haar truffels verschillende smaaklagen waarbij ze (net als parfums) met een hoofd-, hart- en voetnoot werk. Van tegenstellngen zoals zoet met kruidig (bijvoorbeeld framboos met roosmarijn of citroen met thijm) of ingredienten die je normaliter niet in een truffel zou verwachten zoals zelfgemaakte geitenkaas of algen en knoflook, is Lioba niet schuw. 

Elk ingredient heeft een bepaalde werking op je lichaam (dat is natuurlijk bij elk voedingsmiddel zo) en ze probeert zoveel mogelijk geneeskrachtige of voedende stoffen te verwerken die bekend staan om hun werking, zoals gojibessen (geneesmiddel uit de TCM), raw chocolate nibs (antioxidanten) of hennepzaadjes (omgea 3 vetzuren) 

Alcohol is belangrijk voor de smaak van de truffels. Het heeft een alchemistische werking in zoverre dat het smaaklagen bij elkaar brengt en afrondt. Het geeft een bepaalde sensatie op je verhemelte waarbij de smaak van de andere ingredienten geintensiveerd wordt. Vanuit de 5 Elementen theorie zou je ook kunnen zeggen dat alcohol het Vuur-Element toevoegt. 

Ghee staat in het Ayurveda bekend om verschillende geneeskrachtige werkingen zoals een zuiverend effect op de ogen, het bevochtigen van je darmen, ed. Ghee geeft de truffels een lekkere nootenachtige smaak en intensiveert de smaaksensatie. Een eetlepel Ghee op rond de 25 truffels is toch een aanvaardbare hoeveelheid vet, als je het vergelijkt met chocola of ander snoep.

'Potion Nr 2' met sinaasappel-gember-cocos en vodka

Inmiddels zijn er 10 verschillende smaken ontwikkeld, waaronder de Aphrodisiac No1 met koffieextract, chili en raw chocolate nibs of de Arthrospica Maxima met chlorella, spirulina, Grappa en knoflook. IAls je geinteresseed bent mailt ze je graag een lijst aan keuzemogelijkheden.

Ik houd wel van dit soort uit de hand gelopen hobbies, ik denk dat  we van deze dame nog veel gaan horen.


Liefhebbers kunnen de truffels bestellen bij de Teabar in Amsterdam op de Haarlemmerdijk 72 (www.teabar.nl) of gewoon rechtstreeks bij Lioba via www.balancingwalls.com (dat is haar website voor interieur maar er staan ook haar adresgegevens op) 
Er wordt gewerkt aan een website. 



Aphrodisiac Nr1, de Sub Rosa en de Arthrospica Maxima






Dit artikel is geschreven door Diana Roos van www.studioroosmaijn.nl