Zomerkoninkjes
Het is zomer in Nederland en dan zijn ze er weer. . . .
En dan heb ik het niet over de pineberry en de frambei. Wat
allemaal gekke door ontwikkelde onnodige variaties op de enige, echte,
heerlijke, zomerse, zoete, hollandse aardbei.
In de zomermaanden, waarop er veel zon is en dus veel fruit.
Blijft de aardbei mijn favoriet. Het is zo’n dankbare vrucht. Op zichzelf
staand al een sappige en zoete vrucht, die eigenlijk niets nodig heeft. Ook
laat ze zich goed combineren in allerlei gerechten en met zo diverse smaken. Ik
zou er een kookboek aan kunnen wijden;
“De ode aan de aardbei.”
Bij ons thuis staat deze rode lekkernij in de zomer op elk
moment van de dag op het menu. De aardbeien zijn niet aan te slepen. ’s Morgens
als smoothy (gemengd met banaan, sinaasappelsap en watermeloen), als
tien-uurtje gemengd met granola, honing en biologische yoghurt, als lunch (door
een salade met rucola, uitgebakken spekjes, geroosterde pijnboompitten en een
dressing van balsamico) als bonbonnetje bij de thee (gedoopt in chocolade), als
borrelhapje (in combinatie met geroosterde haloumi), tijdens het diner (als
rode vruchtencompote) als dessert (aardbeiensorbet, op de pavlova met
citroenroom) bij de koffie (aardbeientaartje van bladerdeeg en gele room) en nu
dan als alcoholvrije cocktail.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten