Studioroosmarijn

Studioroosmarijn
Diana Roos

maandag 28 december 2015

bakken met stevia

De steviaplant is een subtropische plant die ook wel honingkruid wordt genoemd. De plant komt oorspronkelijk uit Paraquay en groeit vooral aan de rand van moerassen. De Guarani-indianen gerbuiken het al 1500 jaar als medicijn en zoetmiddel voor dranken en voedsel. De bladeren worden na de oogst gedroogd en gemalen. Hierdoor ontstaat groen poeder dat 30 tot 40 x zoeter is dan suiker. Stevia is ook verkrijgbaar als wit poeder of in een vloeibare variant. Hiervoor worden de glycosiden (de stofjes die verantwoordelijk zijn voor de zoete smaak) uit de bladeren gehaald.

Verse steviabladeren bestaan voor het grootste gedeelte uit water: tussen de 80 en 85%. De intens zoete smaak van glucociden is afkomstig van de stoffen stevioside en rebaudioside A. Daarnaast bevatten de bladeren eiwitten, ijzer, fosfor, calcium, kalium, natrium, magnesium, zink, chroom en selenium. Ook bevat het blad vitamine A, B (B1, B2, B3) en vitamine C.

Stevia wordt beschreven als de zoetste plant van de wereld. De blaadjes smaken een beetje naar zoethout en sommige mensen ervaren een bittere nasmaak. In poedervorm heeft stevia de grootste zoetkracht. Het is wel 300 tot 400 x zoeter dan gewone suiker.

De glycemische index van stevia is nul. Het heeft dus geen invloed op de bloedsuikerspiegel. Uit wetenschappelijkonderzoek blijkt dat stevia de bloedsuikerspiegel juist verlaagt, omdat het de afgifte van insuline stimuleert. Dit is met name gunstig voor mensen met diabetes type 2.

Je gebruikt gedroogde of verse steviablaadjes door ze te versnipperenin toetjes of als zoete garnering. Gedroogde en gemalen steviablaadjes kun je in kleine hoeveelheden verwerken in beslag of deeg. Door de sterke smaak past stevia het beste in kruidige taarten en koeken. Je kunt het om overheersing te voorkomen combineren met andere suikervervangers.

Stevia-extract is door zijn zeer grote zoetkracht lastig doseerbaar. Als een recept vraagt om 200 g suiker heb je minder dan een gram stevia ndig. Om stevia beter doseerbaar te maken combineren producenten het vaak met andere stoffen, zoals maltodextrine. Op deze manier is het steviaproduct even zoet als een zelfde hoeveelheid suiker. Het nadeel van maltodextrine is dat het de bloedsuikerspiegel juist snel laat stijgen, wat het alsnog ongeschikt maakt als suikervervanger.

Een ander nadeel is de sterke bijsmaak. Je kunt het wel goed in kleien hoeveelheden gebruiken en combineren met palm- of kokosbloesemsuiker. Door een theelepel gemalen steviablaadjes toe te voegen heb je minder palm- of kokosbloesemsuiker nodig om een gerecht zoet te maken. Dat is goedkoper en beter voor je bloedsuikerspiegel.

Worteltaart

120 g havelvlokken
70 g kokosolie (of ongezouten biologische roomboter)
2 eieren
75 g kokosbloesemsuiker
1 tl vanilleextract
300 g geschilde en geraspte winterpeen
2 tl wijnsteenbakpoeder
1 tl gemalen steviablad
2 tl kaneel
1 tl gemalen kardemom
1 tl gemberpoeder
½ tl zeezout
40 g rozijnen of abrikozen in stukjes
extra kokosolie om de springvorm in te vetten

Verwarm de oven voor op 170 graden en klem bakpapier tussen de bodem en de ring vande springvorm (22-24 cm doorsnede). Vet de zijkanten van de vorm in.
Vermaal de havelmout tot meel. Smelt ondertussen de kokosolie op laag vuur. Klop de eieren luchtig met de kokosbloesemsuiker. Voeg het vanille-extract en de kokosolie toe. Als alles goed gemengd is meng je de geraspte wortel er doorheen. Meng in een andere kom de vermalen havermout met bakpoeder, stevia, kaneel, kardemom, gemberpoeder, zout en rozijnen. Schep het wortelmengsel door de droge ingredienten en doe het mengsel in de springvorm. Bak de taart ongveer 40 tot 60 minuten. Hij is klaar als een sateprikker er schoon uit komt. Laat de taart volledig afkoelen en bestrijk de taart met citroenfrosting (100 g geweekte cashewnoten, 3 el rijstestroop, 1 biologische citroen, 1 el kokosolie)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten